Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

...Σαν να μην πέρασε μια μέρα...

Καλημέρα, καλημέρα. Τι μου κάνετε;
Ξέρω, είμαι "γαϊδούρα". Πέρασαν κοντά δύο μήνες από την τελευταία μου ανάρτηση. Βέβαια πέρναγα από τα σπιτάκια σας και παρακολουθούσα τα δρώμενα αλλά... δεν προλάβαινα να κάνω ανάρτηση. Ναι το ξέρω είμαι ασυγχώρητη αλλά... ήταν δύσκολοι μήνες. Ο μικρούλης μου ξεκίνησε σχολείο (Α΄ Δημοτικού), πακέτο πήγαν και οι δραστηριότητες και πολλή δουλειά δική μου και διάβασμα. Μου έπεσαν όλα μαζί!!!
Πρώτα πρώτα θέλω να ευχαριστήσω τις blogoφίλες μου Ροδούλα και artbutterfly για τα βραβειάκια που μου χάρισαν καθώς και την Ολυμπία που με κάλεσε σε ένα ωραίο παιχνίδι. Κορίτσια σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τα δωράκια και τα βραβειάκια σας. Επιφυλάσσομαι όμως να παίξω στην επόμενη ανάρτησή μου, μόλις λίγο οργανωθώ.
Σήμερα θέλω να σας δείξω κάποια από τα πράγματα που έφτιαξα στους μήνες αυτούς για να σας δείξω ότι δεν καθόμουνα με σταυρωμένα τα χέρια, γιατί οι δραστηριότηες του μικρού είναι η "χαρά" η δική μου καθώς έχω χρόνο για πλέξιμο, κέντημα κ.λπ. (όσο τον περιμένω).
Λοιπόν... Έφτιαξα ένα κασκολάκι με ένα πολύ παράξενο μαλλί που μιάζει με μακαρόνια "παπαρδέλες". Είχε πολλή πλάκα και έγινε χαμός. Άρεσε πάρα πολύ. Βέβαια η φωτογράφησή του ήταν το "γεφύρι της Άρτας". Εγώ έβγαζα απαίσιες φωτογραφίες. Δύο μαμάδες-φίλες από μία δραστηριότητα του γιού μου ανέλαβαν να μου το φωτογραφήσουν και πραγματικά οι φωτογραφίες ήταν πολύ καλές όμως τις είχα στο κινητό μου και λόγω μίας μετακόμισης που έκανα δεν έβρισκα το καλώδιο για να τις βάλω στον υπολογιστή. Οπότε το ξαναφωτογράφησα. Μόλις βρω το καλώδιο θα αντικαταστήσω τις φωτογραφίες. Λοιπό το κασκόλ είναι αυτό:

Επίσης έφτιαξα και κάτι καρφιτσούλες για τις "μικρές" μου φίλες, με δαντελίτσα και ξύλινο λουλουδάκι για τη βάση.
Επίσης, πλέκω ένα ζιλεδάκι, χωρίς μανίκια για τον άντρα μου και ένα ίδιο ακριβώς για το γιο μου, τα οποία θέλουν να τα φοράνε μαζί. Το μαλλί είναι σε αυτά τα χρώματα:
Θα σας δείξω κι άλλα πραγματάκια σε επόμενες αναρτήσεις μου που δεν θα αργήσουν. Τέρμα πια οι απουσίες. Θα είμαι καλή "μαθήτρια".
Φιλάκια πολλά
Άννα