Τι παθαίνει ο άνθρωπος όταν δεν βλέπει το προφανές!!!

Καλημέρα σε όλους τους blogοφίλους και τις blogοφίλες. Τι μου κάνετε; Εγώ βρίσκομαι σε διακοπές αλλά... η Άννα ποτέ δε σταματά (όπως λένε και οι φίλοι μου). Έτσι, αν και βρίσκομαι σε διακοπές, έφερα μαζί τις χαντρούλες μου και τα σανδαλάκια μου και ενώ ο αντρικός πληθυσμός της οικογένειας ψαρεύει (με ευσεβή πόθο να πιάσουν τόσα ψάρια που να φάμε όλοι το μεσημέρι... τα σχόλια δικά σας!!!!) εγώ ασχολούμαι με το αγαπημένο μου άθλημα... τα σανδαλάκια. Βέβαια ομολογώ ότι εδώ είναι σαφώς πιο χαλαρά από ότι στην Αθήνα. Βρήκα παλιούς γνώριμους (καθώς το πρώτο μέρος των διακοπών το περνάμε στο χωριό του μπαμπά μου, ένα πανέμορφο χωριουδάκι στους πρόποδες του Παρνασσού), μίλησα για τα νέα του χωριού, αγνάντεψα μακριά τα βουνά και τα δέντρα και φυσικά περιηγήθηκα στα μαγαζιά των διπλανών πόλεων (τι να κάνω η κακομοίρα, με τα μαγαζιά τρελλαίνομαι!!!).
Λοιπόν νομίζω ότι σας ζάλισα. Θέλω σήμερα να σας δείξω τη νέα φουρνιά από τα σανδαλάκια που έφτιαξα για παραγγελίες και για δώρα.

Το σανδαλάκι της Φανούλας (κολλητής φίλης του γιου μου). Είναι με φραουλίτσες και μηλαράκια. Πειράζει που τη ζήλεψα και έφτιαξα μία παρόμοια????

Σανδαλάκι για τη φίλη μου τη Βιβή, καλοκαιρινό και θαλασσινό.

Στη μέσα μεριά έβαλα πεταλουδίτσες...

Αυτή είναι για τη φίλη μου τη Μαίρη που ήθελε κάτι τελείως απλό και μαύρο.

Σανδαλάκια με πορτοκαλί περλίτσες και τριανταφυλλάκια μέσα σε πλαίσιο.

Αυτά είναι για τη φίλη μου τη Λιάνα που ούτε χρώμα δε μου ζήτησε. Μου τα άφησε όλα εν λευκώ. Της έβαλα υφασμάτινο λουλουδάκι και ταίριαξα τις περλίτσες με αυτό.

Αυτό μοιάζει με κάποιο που είχα φτιάξει παλαιότερα, μόνο που εδώ έβαλα λουλουδάκια και περλίτσες αντί για τσιπάκια. Νομίζω βγήκε πολύ ωραίο.

 Και τώρα ένα σανδαλάκι που με έκανε να γελάσω αλλά και να στεναχωρηθώ πολύ. Έφτιαξα για τη Δημητρούλα (επίσης φίλη του γιου μου, είναι κοινωνικός τι να κάνω!!!) ένα ζευγάρι σανδαλάκια με λουλουδάκια και χρωματάκια κοριτσίστικα. Όταν τα στόλιζα κάτι δεν μου πήγαινε καλά αλλά δεν του έδωσα σημασία. Συνέχιζα κανονικά. Όταν πήγα να τα δώσω, ενώ τα είχα στολίσει, συνειδητοποιήσαμε ότι... ήταν και τα δύο αριστερά!!! Τα έβαλα για να δείτε τι παθαίνει μερικές φορές ο άνθρωπος. Βλέπει το στραβό και δεν μπορεί να το καταλάβει!!! (έβγαλα και ηθικό δίδαγμα από τη γκάφα μου). Δημητρούλα μη μου στεναχωριέσαι, θα σου φτιάξω άλλα ωραιότερα και αυτά θα τα κρατήσω... για ενθύμιο...

Φιλάκια πολλά σε όλους και σε όλες. Καλά να περνάτε και να γεμίζετε τις μπαταρίες σας γιατί ο χειμώνας έρχεται και πρέπει όλοι να έχουμε δυνάμεις...
Να είστε καλά
Άννα